یارب..

"دعا ترفیع قرآن است!" (المراقبات)

جمله راحتی نیست برای درک کردن، یا این جمله مشابه آیت الله شاه آبادی که
"ادعیه قرآن صاعد است!"

قرآن که تکلیفش معلوم است. اما دعا!

مگر دعا غیر از راه کسب ثواب و استغفار و ناز و راز و نیاز با خداست؟!

گویا هست.

خدا عالم است. علم الهی هم دو گونه است. یکی آنکه مخصوص خودش است و احدی از مخلوقات از آن خبر ندارد و دیگری آنکه به لطف خویش به مقربان درگاهش میبخشد.

و همه آن را در قلب حبیبش پیامبر اکرم (صلوات الله علیه و آله) نازل فرموده است. "انا مدینة العلم و علی بابها"

و به تبع آن قلوب اهل البیت میشود بیت الله و مخزن اسرار اله.

صدها جلد کتب احادیث و روایات هم نزول همین علوم الهیست در قالب کلمات و عبارات که به قدر فهم ما کوچک شده است!

امان از روزی که علم، عظیم و عالم، بزرگ و مخاطب، کوچک باشد!

(فضیل میگوید از امام صادق (ع) پرسیدم چرا کنیه پیامبر(ص) ابوالقاسم است؟
حضرت فرمودند چون پیامبر پسری داشتند به نام قاسم.
فضیل درخواست توضیح میکند.
و امام توضیح میدهند که:
علی (ع) قاسم بهشت و جهنم است! پیامبر (ص) پدر امت است و علی(ع) بهترین امت است و پیامبر پدر کسی است که قاسم بهشت و جهنم است...)

و اگر فضیل هرچه بیشتر میپرسید آیا رازهای بیشتری نمیشنید؟!

افسوس که تا ابد هم میپرسید بیشتر و بیشتر میشنید.

همیشه همینطور است! قدر داشته هایمان را نداریم و افسوس نداشته هایمان را میخوریم!

نـــه!

کسی نگفت بسنده کنیم به همین توضیحات مختصر.

مشکل مگر مخاطب نبود؟ کافی است مخاطب عوض شود!

بشود در حد گوینده! و یا بزرگتر! و یا اصلا بزرگترین شنوده ! انت العظیم.. انت السمیع...

یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ یا عُدَّتی فی کُرْبَتی وَیا صاحِبی فی شِدَّتی...

اللّـهُمَّ اِنّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْء...

اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکِتابِکَ الْمُنْزَلِ...

...

 این است که ادعیه میشوند قرآن صاعد! یعنی قرآنی که از قلب اهل البیت برمیگردد به ملکوت! یعنی دعا میشود جاری شدن علوم بینهایت آن قلوب در عالم هستی به سوی مخاطبی بینهایت!

   یعنی که یعنی...!

(منبع: استاد معمار منتظرین در مقدمه شرح دعای عهد به این مطلب اشاره کرده اند.)

نظرات () لطایف الحیل